Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΑμεΑ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ

Η ΑΝΑΓΚΗ ΓΙΑ ΚΑΤΑΣΚΗΝΩΣΕΙΣ ΑμεΑ ΣΤΗΝ ΗΠΕΙΡΟ:
Πρόταση για υλοποίηση στο Βασιλικό Πωγωνίου! 

Γράφει η ΔΩΡΑ ΤΑΤΣΗ Ψυχολόγος

Στην Ελλάδα, για χρόνια τα άτομα με αναπηρία μέσα από το κίνημα τους την Ε.Σ.Α.μεΑ. έχουν διεκδικήσει κι αγωνιστεί για μια σειρά δικαιωμάτων, όπως αυτό  στην διαφορετικότητα με την θαρραλέα αποδοχή της όποιας αναπηρίας χωρίς υποκρισίες, αποσιωπήσεις και γλωσσικές ευαισθησίες στους χαρακτηρισμούς που κρύβουν όμως οίκτο, άγνοια και διάχυση ευθύνης.

Οι σύγχρονες και διεθνείς προσεγγίσεις έχουν μετακινηθεί πλέον από το ιατρικό μοντέλο της αναπηρίας στο κοινωνικό. Το ιατρικό μοντέλο  εστιάζει στο άτομο και στην προσωπική του περίπτωση  και το καθιστά παθητικό δέκτη των όποιων παροχών σχεδιασμένων γι΄αυτό έξω από αυτό και χωρίς τη συμμετοχή του. Το κοινωνικό αντίθετα μοντέλο προσδιορίζει την αναπηρία ως κοινωνική κατάσταση με τον αποκλεισμό ή μη δυνατοτήτων, ευκαιριών και εμπειριών στα άτομα με αναπηρία και αναδεικνύει την ανάγκη ενεργητικής δράσης και διεκδίκησης.

 Οι διεκδικήσεις  οφείλουν και πρέπει να γίνονται τόσο από τα άτομα με αναπηρία μέσα από τα συνδικαλιστικά τους όργανα και φορείς, αλλά και μέσα από την κοινωνία σε κάθε επίπεδο, όπως αυτό της κοινότητας.

 Οι διεκδικήσεις αυτές δεν οφείλουν να γίνονται μόνο στο βαθμό που μας αφορούν ως άτομα με αναπηρία, εκπρόσωποι τους ή εμπλεκόμενοι σε φορείς και οργανισμούς παροχών υπηρεσιών. Υπάρχει και η ηθική διάσταση της διεκδίκησης του κατοχυρωμένου συνταγματικά δικαιώματος για ισότητα στην πρόσβαση, στις ευκαιρίες, στις δυνατότητες, στην μεταχείριση και στην ισότιμη απολαβή κάθε αγαθού κοινωνικού, εκπαιδευτικού, πολιτιστικού, υλικού και οικονομικού. Τα κατοχυρωμένα δικαιώματα δε σημαίνει πως θα ενεργοποιηθούν και θα εφαρμοστούν αν δεν διεκδικούνται διαρκώς, καθώς η πραγματικότητα αποδεικνύει ότι δεν είναι αυτονόητα αν και θα έπρεπε.

 Ένα από τα αγαθά στο οποίο δεν έχουν ισότιμη πρόσβαση, ευκαιρία και επιλογή τα άτομα με αναπηρία είναι και το δικαίωμα να απολαμβάνουν πρόσβαση και παροχή διακοπών και αναψυχής σε οργανωμένους κατάλληλα, επανδρωμένους και στελεχωμένους χώρους, όπως αυτών των κατασκηνώσεων. Σε ολόκληρη την Ήπειρο και ακόμα περισσότερο την βορειοδυτική Ελλάδα δεν υπάρχει ούτε μία κατασκήνωση για άτομα με αναπηρία. Αυτό συμβαίνει γιατί είναι ανέφικτη η οργάνωση, ο σχεδιασμός και η υλοποίηση μίας τέτοιας παροχής; Η απάντηση είναι πως όχι και μάλιστα οφείλουν και πρέπει να στηθούν από φορείς της τοπικής αυτοδιοίκησης κάνοντας την πρόσβαση δυνατή ανεξάρτητα από το κοινωνικοοικονομικό επίπεδο των ενδιαφερομένων. 

Στους κατά τόπους δήμους υπάρχουν χώροι που θα μπορούσαν να παραχωρηθούν για να στεγάσουν κατασκηνώσεις ΑμεΑ. Υπάρχουν προγράμματα και κονδύλια που θα μπορούσαν να απορροφηθούν με προτάσεις των εκλεγμένων εκπροσώπων των δημοτών για την υλοποίηση ενός τέτοιου έργου. Υπάρχουν προγράμματα για να στελεχωθούν με ανθρώπινο δυναμικό κατάλληλων ειδικοτήτων, αλλά και υλικοτεχνικά. Για την συντήρηση ενός τέτοιου σχεδίου θα μπορούσαν να διεκδικηθούν επιδόματα για διακοπές σε κατασκηνώσεις για ΑμεΑ ή και ως την απόφαση και χορήγηση τους να διατεθεί μέρος των επιδομάτων από τα ίδια τα ΑμεΑ .

 Η υλοποίηση κατασκηνώσεων ΑμεΑ θα ήταν εξαιρετικά χρήσιμη και για τα ίδια τα άτομα κάθε ηλικίας και για τις οικογένειες τους, καθώς θα τους παρέχονταν η δυνατότητα για αναψυχή και ξεκούραση σε χώρους σχεδιασμένους κατάλληλα υλικοτεχνικά, σε προσωπικό, αλλά και σε δραστηριότητες και σε ερεθίσματα  και με κάλυψη των αναγκών τους.

 Υπάρχουν παιδιά και έφηβοι ΑμεΑ που με το κλείσιμο των σχολείων τους θερινούς μήνες παραμένουν στα σπίτια τους χωρίς να μπορούν να ξεκουραστούν, να ψυχαγωγηθούν και να απασχοληθούν δημιουργικά σε δραστηριότητες σε κανέναν απολύτως χώρο και μάλιστα κοινοτικού, δημοτικού και δημόσιου χαρακτήρα.  Ως απόρροια αυτής της έλλειψης έρχεται  ο αποκλεισμό τους με όποιες συνέπειες έχει αυτό  για την ψυχολογία, την κοινωνικοποίηση και τη αυτοεικόνα τους ως ενεργητικά μέλη της κοινωνίας.

 Στο   Πωγώνι μας και  συγκεκριμένα στο Βασιλικό, στο χώρο των εγκαταλελειμμένων κατασκηνωτικών εγκαταστάσεων, υπάρχει η δυνατότητα να υλοποιηθεί ένα τέτοιο εγχείρημα, σύμφωνα με την πρόταση του Αρχιτέκτονα Δημήτρη Μ. Κανακάκη, υποψηφίου Δημάρχου στις επερχόμενες δημοτικές εκλογές με την Κίνηση Πολιτών Πωγωνίου «Αλληλεγγύη». Όπως όλοι γνωρίζουμε, σημαντικό είναι να υπάρχει η διάθεση, η αποφασιστικότητα, η διεκδίκηση, η διαφάνεια και η γνώση από ανθρώπους με όραμα για κοινότητες που θα αντιμετωπίζουν ισότιμα και θα έχουν χώρο και τρόπο για όλους τους πολίτες.